Italië

Ja, ja, we zijn al in Italië. Helaas geen warm welkom maar regen en een stevige frisse wind. Ook hier zijn de bergtoppen verscholen achter de (regen)wolken, net als toen we Oostenrijk binnen kwamen. In Oostenrijk hebben we direkt een rustdag genomen, waren de voeten even aan toe. Op woensdagmorgen stonden we op met prachtig helder en zonnig weer en konden we genieten van de (nog) besneeuwde bergtoppen. Tot vandaag hebben we heerlijk warm en zonnig weer gehad. Het is toch mogelijk om in de bergen 20 tot 25 kilometer per dag te lopen. Af en toe gaan we wel een bergwand op om iets hoger te lopen maar de route loopt ook veel door het dal. Het is hier verrassend mooi. De dalen zijn smal, de bergen zijn dichtbij. Het laagje sneeuw dat nog op de toppen ligt maakt het plaatje compleet. De dorpen zijn wel uitgestorven. Heel veel hotels, restaurants e.d. zijn gesloten. Ze hebben net een winterseizoen achter de rug. Voor een overnachting is er weinig keus en soms geen keus. Dan ben je al heel blij met die ene "zimmer" die er niet zo heel fris uitziet. Maar het tegenovergestelde kom je ook tegen. In Ried was mw. Rettenbacher zo bezorgd om ons dat ze ons flink in de watten heeft gelegd. Er werd direkt koffie gezet, een wasje gedraaid en de restaurants werden gebeld om te voorkomen dat we voor een dichte deur zouden komen te staan. Met een dikke kus en tranen in haar ogen namen we afscheid. Ook bij de familie Federspiel van Bauernhof Sonneck was het één en al hartelijkheid. Naast onze Duitse volgers hebben we nu ook Oostenrijkse volgers. Prachtig toch, zoals Dick zei: "weer een pareltje aan onze ketting". De twee bergpassen die we moesten bedwingen, de Fernpass en de Reschenpass, zijn we over. Klinkt stoerder dan het is. Voor de volledigheid moeten we jullie toch maar melden dat we vijf kilometer afgelegd hebben met de bus. Even voor Nauders (voor Reschenpass) loopt de route een stukje over een hele drukke weg. Er wordt geadviseerd de bus te nemen wat we zonder te twijfelen hebben gedaan. We hebben ook nog een aantal (kilo)meters in Zwitserland gelopen. Nu zijn we in Sud-Tirol, Italië. Voor ons een onbekend gebied. We laten ons verrassen en hopen dat de komende dagen de bergen weer zichtbaar worden. Veel wordt hier aangegeven in twee talen, Italiaans en Duits. Voorlopig kunnen we ons nog in het Duits verstaanbaar maken en kunnen we een beetje oefenen met het Italiaans. 

Allemaal een hele gezellige Koninginnedag en een prachtige troonswisseling. We volgen het op afstand.